Πορτρέτο – Bob “Hurricane” Hannah
O Bob “Hurricane” Hannah θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους αμερικάνους αγωνιζόμενους όλων των εποχών. Κέρδισε συνολικά επτά ΑΜΑ εθνικά πρωταθλήματα και ήταν ένας από τους δύο αγωνιζόμενους στην ιστορία του ΑΜΑ που κέρδισε τους τίτλους στα 125cc, 250cc στο Motocross και στο Supercross.
.
.
Ο Hannah κατατάσσεται εύκολα ως ο πιο τεχνικός αγωνιζόμενος motocross της εποχής του και ίσως όλων των εποχών. Κατά τη διάρκεια της 15ετούς σταδιοδρομία του, κέρδισε AMA Nationals στις κατηγορίες των 125cc, 250cc και 500cc, καθώς Supercross και Trans-AMA. Όταν αποσύρθηκε από τους αγώνες, ο Hannah κράτησε το ρεκόρ με τις περισσότερες νίκες τόσο στο AMA Supercross όσο και στο ΑΜΑ 250cc National Μotocross.
O Hannah γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1956 στην βραχώδη έρημο Mojave στην πόλη του Langaster της California. Ο πατέρας του ήταν μοτοσικλετιστής και ο Hannah μεγάλωσε στο τιμόνι της μοτοσικλέτας του μπαμπά του. Όταν ήταν 7 χρονών, ο Hannah απέκτησε δική του μοτοσικλέτα και οδήγησε αμέτρητες ώρες στη μεγάλη έρημο γύρω από την γενέτειρα του. Ένα πράγμα όπου ο Hannah δεν έκανε τα πρώτα χρόνια ενασχόλησης του με τις μοτοσικλέτες ήταν οι αγώνες, ο ίδιος αναφέρει:
“Ο πατέρας μου ήταν εναντίον των αγώνων. Δεν τον ενοχλούσε να οδηγώ μοτοσικλέτα αλλά την ίδια στιγμή δεν ήθελε να χτυπήσω. Γι ‘αυτό και ποτέ δεν αγωνίστηκα μέχρι που έγινα 18 χρονών όπου ζούσα μόνος μου.”
Bob Hannah - Yamaha 1976
Μέχρι τη στιγμή που η Hannah πάτησε το πόδι του σε αγώνες motocross της νότιας California, ήταν περισσότερο από έτοιμος. Ακόμα κι αν δεν είχε αγωνιστική εμπειρία, ουσιαστικά ζούσε με μια μοτοσικλέτα από το σχολείο και πιθανόν είχε περισσότερες ώρες πάνω σε μια μοτοσικλέτα από οποιονδήποτε από τους συναδέλφους ανταγωνιστές του. Ο Hannah κέρδισε το πρώτο του αγώνα στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα. Μετά το κυρίαρχο ντεμπούτο του, πολλοί τον συμβούλεψαν να κινηθεί προς τις μεγαλύτερες κατηγορίες.
Το 1975, ήταν το πρώτο ολοκληρωμένο αγωνιστικό έτος στην κατηγορία expert του Hannah, οδήγησε σε δύο AMA αγώνες με καλύτερο αποτέλεσμα την έκτη θέση στο AMA 125cc στο San Antonio του Texas. Καθόλου άσχημα για έναν αναβάτη με λιγότερη του ενός έτους αγωνιστική εμπειρία στο ενεργητικό του. Ένας εκφωνητής σε εκείνο τον αγώνα τον αποκάλεσε “Hurricane” Hannah όταν μέσα στην λάσπη του αγώνα ο Hahhan περνούσε σαν τυφώνας από την τελευταία θέση στην έκτη. Από τότε έμεινε γνωστός ως Bob “Hurricane” Hannah.
Το 1976, η Yamaha έδωσε μια ευκαιρία στον 19χρονο Hannah, ο οποίος ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστος έξω από την τοπική motocross κοινωνία της νότιας California. Η Yamaha υπέγραψε τον Hannah για τα 125cc ΑΜΑ Motocross. Ξεκίνησε την χρονιά με κάποια επιτυχία πάνω σε 250cc στο AMA Supercross αλλά η πραγματική του δύναμή ήταν τα 125cc στο ΑΜΑ Μotocross.
O Hannah στην πρώτη του χρονιά ως επαγγελματίας.
To ΑΜΑ 125cc Εθνικό Πρωτάθλημα Motocross ήταν μόνο δύο ετών όταν ξεκίνησε o Hannah την πρώτη του πλήρη σεζόν ως επαγγελματίας. Ο αναβάτης της Honda, Marty Smith, κυριαρχούσε στα 125cc AMA Motocross για τα δύο πρώτα χρόνια. Ο Smith πήγαινε για τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο του και ήταν το φαβορί στην έναρξη της σεζόν του 1976. Κατά τον πρώτο αγώνα των MX 125, στην περίφημη πίστα του Hangtown στο Plymouth της California, ο Smith οδηγούσε τον αγώνα και όλα έδειχναν μια επανάληψη των προηγούμενων δύο ετών. Μετά από οκτώ γύρους χωρίς ενδιαφέρον ο κόσμος σηκώθηκε στα πόδια του όταν Hannah, με το Νο 39 και πάνω στο Yamaha του, ήρθε από τις τελευταίες θέσεις για να ανέβει στην δεύτερη πίσω από τον Smith. Ο Hannah είχε περάσει 21 άλλους αναβάτες μέχρι τότε. Στον επόμενο γύρο, ο Hannah ανέλαβε το προβάδισμα από τον Smith, αφήνοντας τους δεκάδες χιλιάδες οπαδούς της βόρειας California άφωνους. Ο Smith προσπάθησε να πάρει πίσω την πρώτη θέση αλλά τελικά είχε μια πτώση τερματίζοντας δεύτερος. Ο Hannah κατάφερε να κερδίσει και το δεύτερο σκέλος με ακόμα πιο αποφασιστική εμφάνιση. Ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά ντεμπούτα για έναν εργοστασιακό αναβάτη στην ιστορία των αγώνων AMA.
Ο Hannah το 1976 απέδειξε ότι η νίκη του στον εναρκτήριο αγώνα δεν ήταν τυχαία. Κατάφερε να κερδίσει πέντε από τους οκτώ αγώνες των 125cc σε εκείνο το έτος, κερδίζοντας και το πρωτάθλημα. Το 1977 ο Hannah ανέβηκε σε ένα Yamaha 250 και κέρδισε το πρωτάθλημα AMA Supercross με εντυπωσιακή ευκολία, κερδίζοντας έξι από τους 10 αγώνες. Ο Hannah έγινε ο πρώτος πραγματικός σούπερ σταρ των αγώνων Supercross από εκείνη την χρονιά και μετά. Θα κέρδιζε τον τίτλο AMA Supercross στα 250cc για τρία συνεχόμενα έτη.
Πάντα γρήγορος και θεματικός ο Hannah αποτέλεσε ορόσημο της εποχής του.
Το 1978, ο Hannah ανέβηκε στα 250cc και στο ΑΜΑ Motocross με καταστροφικά αποτελέσματα για τον συναγωνισμό του. Η οδήγηση του Hannah ήταν αψεγάδιαστη.. Κέρδισε με το ρεκόρ των οκτώ διαδοχικών νικών στα 250 ΑΜΑ Motocross, ένα ρεκόρ που διατηρήθηκε μέχρι το 2003. Συνέχισε τις εντυπωσιακές εμφανίσεις του το φθινόπωρο κερδίζοντας τέσσερις αγώνες και τελικά το πρωτάθλημα Trans-AMA Series, καταφέρνοντας να γίνει ο πρώτος Αμερικανός που κερδίσε το Trans-AMA Series. Το 1979, επέστρεψε και κυριάρχησε στα 250 ΑΜΑ Motocross και πάλι, κατακτώντας τον τίτλο των 250 MX, κερδίζοντας έξι από τους 10 αγώνες του θεσμού. Μέχρι και τα τέλη του 1970, ο Hannah ήταν στην δική του κλάση.
Ακόμα κι αν ο Hannah είχε τις πολυάριθμες ελκυστικές προσφορές για το παγκόσμιο πρωτάθλημα, ο ίδιος ποτέ δεν το σκέφτηκε σοβαρά. Εμφανίζοντας το κλασικό ξηρό του χιούμορ, χαριτολογώντας έλεγε ότι ο κύριος λόγος που δεν ήθελε να πάει σε αγώνα στο εξωτερικό ήταν ότι οι Ευρωπαίοι σερβίρουν τα ποτά τους χωρίς πάγο. Παρά το γεγονός ότι προτιμούσε αγώνες κοντά στο σπίτι του, ο Hannah είχε εκπροσωπήσει τη χώρα του τρεις φορές στο Motocross des Nations και ήταν μέλος της νικηφόρας ομάδας του 1987 στο MXDN που πραγματοποιήθηκε στην Νέα Υόρκη.
Η μέθοδος της προπόνησης του Hannah ήταν μοναδική. Αντί της προπόνησης σε πίστες motocross, ο Hannah επέστρεψε στις ρίζες του και έκανε προπόνηση στην έρημο. Σε μια συνέντευξη του 1981 με τον βρετανό δημοσιογράφο Chris Carter, ο Hannah εξήγησε την ασυνήθιστη προπόνηση του:
«Δεν υπάρχει καλύτερο μέρος για εξάσκηση από την έρημο. Οδηγώ εκεί όποτε μπορώ. Εκεί το αναπάντεχο μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή και θα πρέπει να αντιδράσεις γρήγορα για να μείνεις πάνω στην μοτοσικλέτα».
Τα θαλάσσια σπορ ήταν η διασκέδαση του Hannah και τον βοηθούσε για να χαλαρώσει. Ένα ατύχημα όμως με σκι στον ποταμό Κολοράντο, στα τέλη του 1979 παραλίγο να του στοιχίσει την καριέρα του και τον ακρωτηριασμό του ποδιού του όταν χτύπησε σε ένα βράχο που τον εκτόξευσε πάνω στην όχθη του ποταμού. Το δεξί πόδι του ήταν σπασμένο σε 12 μέρη. Οι γιατροί είπαν αρχικά ότι ο Hannah ποτέ δεν θα είναι σε θέση να αγωνιστεί ξανά. Αναγκάστηκε να καθίσει έξω όλη τη σεζόν 1980 αναρρώνοντας. Κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης του ο Hannah έβγαλε άδεια χειριστή αεροσκάφους και για πρώτη φορά στην ενήλικη ζωή του, ασχολήθηκε με κάτι άλλο εκτός των αγώνων μοτοσικλέτας.
Είτε λόγω του τραυματισμένου ποδιού του ή λόγω των πολλών τραυματισμών που υπέστη ο Hannah κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, ή ίσως η απώλεια της αποκλειστικής αφοσίωσης του στο motocross και στους αγώνες εκείνη την χρονιά, ο Hannah ποτέ δεν ήταν σε θέση να επαναλάβει τη μαγεία που τον διέκρινε κατά την δεκαετίας του 1970. Ενώ κέρδισε 20 αγώνες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, δεν ήταν ποτέ σε θέση να κερδίσει ένα ακόμα πρωτάθλημα. Τα καλύτερα αποτελέσματα του στη δεκαετία του ’80 ήταν μια δεύτερη θέση στη 250 MX το 1981 και μια τρίτη θέση το 1983, μετά και την αλλαγή του από την Yamaha στην Honda. Η τελευταία του νίκη ήρθε στα 250 ΑΜΑ Motocross στην πίστα Millville της Minnesota, στις 11 Αυγούστου 1985. Συνέχισε την πλήρη απασχόληση με τους αγώνες μέχρι το 1987 και στη συνέχεια αγωνίστηκε κατά καιρούς σε αγώνες motocross μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1989.
Στην 15ετή καριέρα του ο Hannah είχε κερδίσει ηγετική θέση στην ιστορία των AMA Motocross / Supercross, έχοντας κερδίσει συνολικά 70 ΑΜΑ αγώνες. Η καταγραφή αυτή κράτησε μέχρι την εμφάνιση του Jeremy McGrath, που έσπασε το ρεκόρ του Hannah το 1999.
Ο πολυπρωταθλητής, παγκόσμιος πρωταθλητής και προπονητής της νικηφόρας ομάδας του Hannah το 1987 στο MXDN, Roger Decoster, είπε για τον Hannah:
“Ήταν ένας αναβάτης με εξαιρετική αποφασιστικότητα. Ήταν σκληρός τύπος, όπως ο Τζον Γουέιν, δεν έβρισκε δικαιολογίες και είχε μια καλή σχέση με το κοινό. “
Μετά την απόσυρση του από τους αγώνες ο Hannah συνέχισε να είναι αναβάτης δοκιμών και σύμβουλος για τη Suzuki και αργότερα, για την Yamaha. Υπήρξε πρότυπο για την εποχή του. Ο Hannah γεφύρωσε το πρότυπο των αγώνων motocross από την δεκαετία του 1970 στην δεκαετία του 1980.
Συνολίκά οι τιτλοι που κατέκτησε
1976, AMA Motocross Champion 125cc
1978, ’79 AMA Motocross Champion 250cc
1977-’79 AMA Supercross Champion 250cc
1978 Trans AMA Champion
1978 Pro Athlete of the Year
O Hannah συνεχίζει να αναζητεί την αδρεναλίνη, ακόμη και μετά την αγωνιστική motocross καριέρα του. Μετά την αποχώρηση του από το motocross, ο Hannah πέρασε στο άθλημα των αγώνων αεροπλάνου στην κατηγορία Unlimited Class.
.
