Πορτρέτο – Roger DeCoster “The Man”

Στα πενήντα χρόνια ύπαρξης του motocross, o βέλγος Roger DeCoster είναι ίσως ο πιο διάσημος ανθρωπός που πέρασε ποτέ απο το άθλημα. Διέπρεψε σαν οδηγός τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 και συνεχίζει την νικηφόρα καριέρα του σαν Team Manager σε ομάδες motocross.
.

.

.

.

O Roger DeCoster γεννήθηκε στις 28 Αυγούστου του 1944 στο Uccle του Βελγίου. Ο πατέρας του εργαζόταν σε ένα σιδηρουργείο και έπρεπε να αναθρέψει μια επταμελή οικογένεια. Με μια τόσο μεγάλη οικογένεια δεν υπήρχε επιπλέον εισόδημα για να εκδηλώσει ο μικρός DeCoster το πάθος του για τις μοτοσικλέτες και θα έπρεπε να περιμένει μέχρι την ηλικία όπου θα ήταν ικανός να αποκτήσει δικό του εισόδημα.

Στην ηλικία των 15 ετών ο Roger έπιασε δουλειά σε ένα μαγαζί μοτοσικλετών και εργαζόταν έξι ημέρες την εβδομάδα ενώ παράλληλα συνέχιζε το σχολείο. Δύο χρόνια μετά κατάφερε να αγοράσει την πρώτη του μοτοσικλέτα και στα 17 του είχε μια Flandria 50cc την οποία όμως κράτησε κρυφή από τον πατέρα του στο γκαράζ ενός φίλου του.

Μια μέρα ο πατέρας διαβάζοντας την τοπική εφημερίδα είδε ένα άρθρο για τον γιο του Roger που είχε κερδίσει ένα τοπικό αγώνα. Αντί να εκνευριστεί με το κρυφό χόμπι του γιου του, αντίθετα στάθηκε με υπερηφάνεια δίπλα του στον επόμενο αγώνα, μαζί με τους φίλους του από το σιδηρουργείο.

Ο Roger DeCoster κέρδισε αρκετούς τίτλους του βελγικού πρωταθλήματος στα 50cc και μετέπειτα πέρασε στα 500cc το 1964. Εκείνη η χρονιά ήταν η σημαντικότερη για την μελλοντική καριέρα του βέλγου πολυπρωταθλητή καθώς στην ηλικία των 19 ετών κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα motocross Βελγίου 500cc, το βελγικό πρωτάθλημα Trials και να κερδίσει χρυσό μετάλλιο στο ISDT(International Six Days Trials) σήμερα γνωστό ως ISDE(International Six Days Enduro). Επίσης το 1964 ήταν η χρονιά που θα συνεργαζόταν με την τσεχοσλοβάκικη CZ. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’60 η καριέρα του DeCoster θα άρχιζε να απογειωνόταν.



Αφού κέρδισε το βελγικό πρωτάθλημα ΜΧ 500cc το 1966 πέρασε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Η επιτυχία του δεν ήρθε αμέσως αλλά μάθαινε γρήγορα. Στην πραγματικότητα αυτό ήταν και το μεγαλύτερο ταλέντο του. Μελετούσε συνέχεια τους άλλους οδηγούς, κοιτούσε τις κινήσεις τους πάνω στην μοτοσικλέτα σε διάφορα σημεία της πίστας και προσπαθούσε να καταλάβει το γιατί.

Σύντομα αυτή η σκληρή μελέτη του σε συνδυασμό με την εξάσκηση άρχισαν να αποδίδουν. Το 1968 κέρδισε τον πρώτο του GP στην Ιταλία και την επόμενη χρονιά κέρδισε το GP της πατρίδας του στο Βέλγιο όμως είχε και πολλούς τραυματισμούς που τον κράτησαν μακριά από περισσότερες νίκες. Το 1969 ο DeCoster συμμετείχε στην νικηφόρα πορεία της ομάδας του Βελγίου που κέρδίσε μετά από 18 χρόνια στο Motocross των Εθνών (MXDN). Θα οδηγούσε το Βέλγιο σε ακόμα πεντε νίκες στο MXDN τις χρονιές ’72, ’73, ’76, ’77 και ’79. Το 1971 ο Roger πήρε μια δύσκολη απόφαση αφήνοντας την περίφημη και πολυνίκη, ευρωπαϊκή CZ για την επερχόμενη ιαπωνική δύναμη και την Suzuki. Στην πρώτη του χρονιά με την Suzuki και πάνω στο νέο της μοντέλο το RN370 o DeCoster κατάφερε να πάρει τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο στα 500cc. Συνέχισε κερδίζοντας τον τίτλο στην κατηγορία το 1972, ’73, ’75 και το ’76 κατακτώντας συνολικά πέντε παγκόσμιους τίτλους.

Μετά την νικηφόρα του πορεία μέχρι και το 1976 ο DeCoster βρίσκεται στην ηλικία των 31 ετών και παρά την μεγάλη του επιτυχία θεωρείτε μεγάλος για το άθλημα αλλά συνεχίζει την αγωνιστική του δραστηριότητα. Ο Roger έχει δει, από την κατάκτηση του Trans-AMA το 1974, την μεγάλη ανάπτυξη του αθλήματος στην Αμερική και παίρνει την απόφαση να εργαστεί αποκλειστικά εκεί. Συνεχίζει να συμμετέχει στο Trans-AMA πρωτάθλημα και το κερδίζει για τέσσερις συνεχόμενες χρονιές από το ’74 μέχρι και το ’77. Είναι πλέον η μεγαλύτερη μορφή του αθλήματος σε Ευρώπη και Αμερική κερδίζοντας το προσωνύμιο “The Man” , παραμένοντας ίνδαλμα μέχρι και τις μέρες μας.

Ο Roger DeCoster συνέχισε να αγωνίζεται και να κερδίζει μέχρι και το 1980. Κρέμασε τα γάντια κερδίζοντας το GP των 500cc του Λουξεμβούργου το 1980 και πέρασε στην Honda Αμερικής στον ρόλο συμβούλου. Μαζί με την Honda o DeCoster κατέκτησε πολλούς ΑΜΑ τίτλους ως αγωνιστικός σύμβουλος και ως βελτιωτής των μοτοσικλετών της κόκκινης εταιρίας. Επίσης προσέφερε τις γνώσεις του για την βελτίωση του προστατευτικού εξοπλισμού των αναβατών με μεγαλύτερη συμβολή στην εξέλιξη των Full –Face κρανών.  Η επιτυχία που γνώρισε ως αναβάτης στο MXDN τον έφερε Team Manager στην ομάδα της Αμερικής, ένα γεγονός που θα σηματοδοτούσε την αρχή μιας νέας μεγάλης καριέρας.

Μέχρι και σήμερα ο Roger DeCoster έχει κατακτήσει 21 MXDN με την ομάδα της Αμερικής ως Team Manager. Οι 21 αυτοί τίτλοι είναι όλοι όσους έχει κατακτήσει στην ιστορία της η Αμερική και αποτελούν τις περισσότερες νίκες που έχει πετύχει χώρα στον θεσμό.

Το 1996 ο Roger DeCoster άφησε την Ηοnda για να επιστρέψει στην Suzuki, αυτήν την φορά ως Team Manager. Γνώρισε την επιτυχία κερδίζοντας τον πρώτο ΑΜΑ Motocross τίτλο στην ιστορία της κίτρινης εταιρίας στα 250cc με τον Greg Albertyn το 1999. Θα ακολουθούσαν οι motocross τίτλοι στα 250cc(OPEN) του Ricky Carmichael το 2006 και 2007, του Chad Reed το 2009, ο πρώτος τίτλος του Ryan Dungey το 2010 όπως και ο τίτλος του ίδιου οδηγού στα 125cc(Lites) το 2009. Στο Supercross o DeCoster οδήγησε τον Ricky Carmichael στην κατάκτηση των πρωταθλημάτων ΑΜΑ-SX OPEN το 2005 και 2006 και τον Ryan Dungey στην κατάκτηση των πρωταθλημάτων, ΑΜΑ-SX Lites Δύσης το 2009 και ΑΜΑ SX OPEN 2010.

Ο “The Man” το 2011 πέρασε από την Suzuki στην ΚΤΜ υποστηρίζοντας τους οδηγούς της αυστριακής εταιρίας για το αμερικανικό πρωτάθλημα ΜΧ-SX και παραμένει ακόμα Team Manager της αμερικανικής ομάδας του MXDN.

Συνολικά οι διεθνείς επιτυχίες του Roger DeCoster.
1964 Χρυσό μετάλλιο στο ISDT
1971,’72,’73,’75,’76 Παγκόσμιος Πρωταθλητής 500cc
1974,’75,’76,’77 Πρωταθλητής Trans – AMA
1969, ‘73’73’,’76,’77, ’79 Νικητής του MXDN ως οδηγός με το Βέλγιο
1981 έως ’93, ’96,’00,’05 έως ’10 Νικητής MXDN ως Team Manager με την Αμερική

.

4126 More posts in ΓΕΝΙΚΑ ΝΕΑ category
Recommended for you
TEST – ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΤΑΚΑΚΙΑ ΤΗΣ AP RACING…OFF ROAD KAI RACING OFF ROAD

Μία από τις παλαιότερες εταιρείες, με μεγάλη εμπλοκή στους μηχανοκίνητους αγώνες και όχι μόνο, έχει...