ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΜΧ1 2022 ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΥΡΑΤΖΙΔΗ
Το 50ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην ιστορία του ελληνικού motocross ήταν η χρονιά των μεγάλων επιστροφών. Επιστρέψαμε στην κανονικότητα μετά την περίοδο Covid-19 αλλά είχαμε και την επιστροφή δυνατών ονομάτων στην μεγάλη κατηγορία. Έχοντας ολοκληρώσει το στρατιωτικό του ο Γιάννης Τουρατζίδης επέστρεψε στο πρωτάθλημα και στους τίτλους και αμέσως μετά την στέψη του ως πρωταθλητής της ΜΧ1, είχαμε την ευκαιρία να πούμε λίγα πράγματα για την φετινή του χρονιά.
Κ.Π. Ας ξεκινήσουμε από το τέλος και η πρώτη ερώτηση είναι τι σημαίνει για εσένα αυτός ο δεύτερος σου τίτλος στην μεγάλη κατηγορία;
Είναι η ικανοποίηση για όσα κατάφερα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα. Την προηγούμενη χρονιά ήμουνα Στρατό, για δώδεκα μήνες είχα αποχή από την οδήγηση και προσπάθησα να κάνω μια προετοιμασία μετά από μια πολύ γρήγορη απόφαση να συμμετάσχω στο πρωτάθλημα. Δεν ήξερα τι θα κάνω με την Yamaha, δεν ήξερα τι θα κάνω με το μαγαζί και γενικότερα με όλα. Τελικά τα κατάφερα και προετοιμάστηκα, οδήγησα όσο πιο σωστά μπορούσα και όσο πιο γρήγορα και στο τέλος, κατάφερα και το πήρα.
Κ.Π. Τώρα ας πάμε από την αρχή. Η περσινή χρονιά ήταν η πιο δύσκολη για το ελληνικό motocross με την μεγάλη απώλεια του Αλέξανδρου. Ξέρω ότι γνωριζόσασταν πολύ καλά και ίσως αυτό το γεγονός σε επηρέασε περισσότερο από κάποιους άλλους. Γενικά υπάρχει μια παγωμάρα με αυτό το θέμα ακόμα και από την δική μου την μεριά. Θα ήθελες να πεις λίγα πράγματα, είσαι έτοιμος;
Όλοι νοιώθουμε το ίδιο γιατί ήταν μια τεράστια απώλεια. Με τον Αλέξανδρο είμαστε από μωρά παιδιά μαζί, τον θυμάμαι από τα 65 όταν τρέχαμε μαζί. Πως τα έφερε έτσι η μοίρα, ακόμα κι εγώ δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχει φύγει. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα γιατί ήταν από τα καλύτερα παιδιά του χώρου μας. Και πολύ καλός οδηγός και εξαιρετικός χαρακτήρας, δεν είχε να πει κανένας κουβέντα γι αυτόν. Τα έφερε έτσι η τύχη να πω…δεν θα ρίξω το φταίξιμο κάπου, είναι πραγματικά κρίμα.
Κ.Π. Σε εκείνο το πρωτάθλημα εσύ ήσουν φαντάρος, το πήρε δίκαια ο Αλέξανδρος και εσύ αποφασίζεις να επιστρέψεις στους αγώνες. Δεν έλειπες όμως μόνο εσύ, έλειπαν κι άλλοι, και την νέα χρονιά δεν ήξερες ποιος θα εμφανιστεί στην κατηγορία. Eίχες ενδοιασμούς για την απόφαση σου;
Να πούμε ότι ο Αλέξανδρος δίκαια βγήκε πρωταθλητής την προηγούμενη χρονιά. Όχι δεν είχα ενδοιασμούς γιατί όλα αυτό ήταν μια πρόκληση για εμένα κατά το πόσο γρήγορα θα μπορούσα να αντεπεξέλθω σε αυτή την κατάσταση. Δώδεκα μήνες εκτός ήταν αρκετός χρόνος, αλλά μπόρεσα και έκανα αρκετή προπόνηση αν και είχα και ένα θέμα με τον ώμο που με ταλαιπωρεί από το 2019 μετά από μια πτώση στα Γιαννιτσά. Αν και έκανα επέμβαση μου έχει αφήσει ένα πρόβλημα και θα πρέπει να κάνω ξανά μια επέμβαση. Ελπίζω να πάει καλά και να μην κρατήσει πολύ η αποκατάσταση. Όπως είπα, όλα αυτά ήταν μια πρόκληση για εμένα. Ήξερα ότι όλα τα παιδιά θα είναι δυνατά αυτή την χρονιά και ο Λυρίου και ο Παπίλας όπως και ο Ανδρέου αλλά και ο Κουζής που ήρθε αργότερα, όλοι αυτοί είναι πάρα πολύ γρήγοροι. Δυστυχώς είχαμε και μια πτώση με τραυματισμό του Μανώλη του Κρητικού στην αρχή της χρονιάς. Του εύχομαι περαστικά και ήταν πραγματικά κρίμα, γιατί το πρωτάθλημα θα ήταν ακόμα πιο δυνατό, με περισσότερες εναλλαγές στις θέσεις. Λατρεύω να αγωνίζομαι με αυτούς τους οδηγούς, όταν οδηγείς με αυτά τα παιδιά και δεύτερος να βγεις έχει νόημα, δεν είσαι μόνος σου…έχουν ενδιαφέρον οι αγώνες και περνάς ωραία. Βέβαια έχουμε και τον χαβαλέ μας στα paddocks, έχουμε πολύ καλές σχέσεις και είναι όλα πολύ καλά.
K.Π. Ας μιλήσουμε λίγο για το κλίμα στα paddocks που ανέφερες. Έχεις ανοιχτεί κι εσύ λίγο περισσότερο φέτος από ότι στο παρελθόν. Παλιά ήσουν πιο συγκεντρωμένος να πω, στον αγώνα και στο τι ήρθες να κάνεις και έδειχνες να μην θέλεις να αποσπαστείς από αυτό έξω από την πίστα. Τώρα τι άλλαξε, ωρίμασες, η αποχή σε έκανε να σκεφτείς λίγο διαφορετικά; Έτσι κι αλλιώς ότι έχετε να χωρίσετε μεταξύ σας είναι μέσα στην πίστα και όχι έξω από αυτή.
Σίγουρα είναι όλα αυτά, αλλά τις προηγούμενες χρονιές είχαν γίνει αρκετά περιστατικά, στην Χαλκίδα και άλλα, και ήμουνα λίγο παγωμένος και σε δύσκολη θέση όταν ερχόμουν δίπλα τους. Δεν το έβλεπα από την άποψη ότι αυτοί φταίνε, το έβλεπα πολύ περίεργα, δεν κρατούσα κακία αλλά αναρωτιόμουν αν κάπου έφταιγα κι εγώ. Πέρασε ο καιρός, ξεχάστηκαν αυτά και για εμένα το motocross είναι πιο πολύ φιλία, γιατί γνωρίζω κόσμο από ολόκληρη την Ελλάδα. Κάνουμε παρέα, με βοηθάνε, τους βοηθάω στους αγώνες ακόμα και στην δουλειά μας, αλλά κυρίως περνάμε καλά όταν κάνουμε παρέα. Εγώ με όλα τα παιδιά θέλω να τα πηγαίνω πολύ καλά, δεν κρατάω κακίες ότι και να γίνει, στόχος είναι να περνάμε καλά.
Κ.Π. Ας γυρίσουμε πάλι στο αγωνιστικό κομμάτι. Η φετινή χρονιά είχε μόλις έξι αγώνες…εντάξει τα προηγούμενα χρόνια ήταν επτά, αλλά φέτος όλοι οι αγώνες έγιναν σε τρεις πίστες. Αυτό άλλαξε τον τρόπο προετοιμασίας σου, ήταν καλό ή κακό;
Οι έξι αγώνες δεν με επηρέασαν αλλά τις προηγούμενες χρονιές είχε τελειώσει το πρωτάθλημα το πρώτο εξάμηνο ενώ τώρα συνεχίστηκε και μετά το καλοκαίρι. Αυτό ήταν μια ακόμα πρόκληση για εμένα για να δω πως θα μπορούσα να είμαι εντάξει μετά το καλοκαίρι. Λόγω εργασίας η αλήθεια είναι ότι δεν έκανα προπόνηση και λόγω χεριού δεν μπόρεσα να κάνω δυνατή προετοιμασία. Έκανα όμως συντήρηση και κράτησα την φόρμα μου και στο τέλος όλα πήγαν καλά.
Κ.Π. Το γεγονός ότι όλα έγιναν μόνο σε τρεις πίστες είναι καλό για το πρωτάθλημα γιατί εμπιστευόμαστε καλές διοργανώσεις κι ας είναι μόνο τρεις ή θα πρέπει να έχουμε περισσότερες πίστες στο πρωτάθλημα για να δείξουν οι αναβάτες τις ικανότητες τους;
Για εμένα δεν είναι καλό να έχουμε μόνο τρεις πίστες. Κάθε πίστα κάθεται διαφορετικά σε κάθε αναβάτη, οδηγείς διαφορετικά, προσαρμόζεσαι διαφορετικά. Θα πρέπει να έχουμε έξι ή επτά διαφορετικές πίστες στο πρωτάθλημα γιατί σου επιτρέπουν να αλλάξεις σαν οδηγός, σου επιτρέπουν να βελτιωθείς. Αυτό είναι το κυριότερο για εμένα, να εξελίσσομαι σαν οδηγός, άσχετα με το τι θα τερματίσεις πρέπει να έχεις νέες εμπειρίες να βλέπεις καινούργια πράγματα. Φέτος και στις Κρηνίδες και στην Σπερχειάδα είδαμε κάτι το διαφορετικό με τον τρόπο που είχαν προετοιμάσει την πίστα. Στις Κρηνίδες περιμέναμε σκληρό τερέν και πέσαμε σε άμμο. Δεν είχα οδηγήσει ξανά σε πίστα με τόση τρύπα και στην Σπερχειάδα με τόσα λούκια.
Κ.Π. Αυτές οι συνθήκες είναι και οι συνθήκες που θα συναντήσεις σε μια πίστα του εξωτερικού;
Ακριβώς. Υστερούμε από τους αναβάτες του εξωτερικού και σε αυτό το πράγμα. Εκτός από την ταχύτητα και την τεχνική, τους βλέπεις και προσαρμόζονται σε κάθε πίστα πολύ γρήγορα, ειδικά στις δύσκολες συνθήκες ενώ εμείς θέλουμε μια ολόκληρη ημέρα και να έχουμε πάει και για προπόνηση στην πίστα την προηγούμενη εβδομάδα.
Κ.Π. Είχαμε και έναν αγώνα Βαλκανικού που έγινε σε μικτά σκέλη με το Πανελλήνιο. Αυτό το θεωρείς καλό, σας βοηθάει ή σας δημιουργεί πρόβλημα γιατί μπαίνουν σφήνα του Βαλκανικού στον αγώνα του Πανελληνίου και ίσως χάνετε θέσεις και βαθμούς;
Πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ καλό να έχουμε τέτοιους αγώνες στην Ελλάδα γιατί βλέπουμε πιο γρήγορους οδηγούς και μπορούμε να δούμε καινούργια πράγματα. Βλέπεις πως είναι στημένος στο μηχανάκι, τι γραμμές παίρνει και γενικότερα τι κάνει καλύτερα από εσένα. Αυτό μας βοηθάει και δεν νομίζω ότι στο επίπεδο μας επηρεάζει την θέση μας στον αγώνα του Πανελληνίου. Αντίθετα εμένα με βοήθησε το γεγονός ότι είδα τον Michael Ivanov στις Κρηνίδες, είδα που πατάει και πόσο έξυπνα κάνει ορισμένα πράγματα.
Κ.Π. Πιστεύεις ότι μας λείπουν διεθνείς αγώνες, όχι μόνο οργανωτικά αλλά και γενικότερα;
Ναι το χρειαζόμαστε. Σαν οδηγός πιστεύω ότι πρέπει να βγεις έξω. Βλέπεις καινούργιες παραστάσεις, νέες πίστες, γρήγορους οδηγούς και ανοίγει το μυαλό σου γιατί βλέπεις καινούργια πράγματα. Για έμενα είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις να πηγαίνεις στο εξωτερικό, να τρέχεις σε ευρωπαϊκά και βαλκανικά πρωταθλήματα.
Κ.Π. Υπάρχουν και πολλοί αγώνες εθνικών ομάδων όπως τα MXoN και το MXoEN αλλά και το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο Junior. Δυστυχώς είδαμε ότι δεν υπήρχε συνέχεια στο περσινό παγκόσμιο Junior της Μεγαλόπολης, δεν είχαμε φέτος καμία εθνική εκπροσώπηση στο motocross. Πρέπει να πηγαίνουμε ή δεν έχει νόημα;
Πιστεύω ότι πρέπει να πηγαίνουμε. Πρέπει η Ομοσπονδία να στέλνει σε αυτές τις διοργανώσεις ομάδες γιατί είναι τα φυτώρια του ευρωπαϊκού motocross. Είναι νέοι οδηγοί μικρών ηλικιών και πρέπει τα δικά μας παιδιά να δουν αυτά τα πράγματα για να εξελιχθούν σαν οδηγοί.
Κ.Π. Ήταν το όνειρο σου μικρός να αγωνιστείς στο Εθνών με την Εθνική μας ομάδα;
Ήταν το όνειρο μου αλλά το πρώτο μου εθνών το 2013 στην Γερμανία ήταν μια πρωτόγνωρη και πολύ δύσκολη εμπειρία για εμένα. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ το άγχος μου, τον κόσμο και τους πολύ γρήγορους οδηγούς. Ήμουνα και πολύ μικρός, μόλις 17 χρονών. Την επόμενη χρονιά στην Λετονία τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα σε αυτό το κομμάτι, γιατί πλέον ήξερα τι θα αντιμετωπίσω.
Κ.Π. Σε αυτό που είπες ότι προσπαθείς να βελτιώνεσαι, έχω παρατηρήσει ότι εκτός από ταχύτητα, έχει αποκτήσει και καλύτερη τεχνική πάνω στην μοτοσυκλέτα. Είναι από τα σημεία που δούλεψες φέτος;
Δούλεψα αρκετά την τεχνική μου, είναι αλήθεια. Λόγω της γυμναστικής δεν είχα θέμα αντοχής οπότε επικεντρώθηκα στην τεχνική. Βέβαια έμεινα λίγο πίσω σε ταχύτητα γιατί δεν μπόρεσα να δουλέψω πολύ σε αυτό. Ήθελα να βελτιώσω την τεχνική μου πρώτα, για να μπορώ να αντεπεξέλθω σε αυτή την ταχύτητα. Μετά τον Στρατό δεν είχα πολλές ώρες πάνω στην μοτοσυκλέτα. Μέχρι τον πρώτο αγώνα ακόμα έκανα προετοιμασία. Από την άλλη αυτός ο χρόνος εκτός αγώνων και προπονήσεων, πιστεύω ότι με βοήθησε πνευματικά. Ηρέμησα, είχα χρόνο να σκεφτώ και μπήκαν κάποια πράγματα στην θέση τους. Οργάνωσα το πλάνο μου καλύτερα για το πρωτάθλημα και γενικότερα.
Κ.Π. Την νέα χρονιά που έρχεται πως την βλέπεις, τώρα που περίπου ξέρουμε πως, και ποιος θα είναι ο ανταγωνισμός σου στην κατηγορία;
Πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε πιο συγκεκριμένα πλάνα για του χρόνου. Βέβαια, είμαστε πέντε μήνες μακριά από το νέο πρωτάθλημα και ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται σε αυτό το διάστημα της προετοιμασίας. Σε αυτό το διάστημα πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε με χορηγούς, με τραυματισμούς, με τις δουλειές μας και με όλα αυτά. Οπότε θα δούμε πως θα πάει όλο αυτό.
Κ.Π. Πριν μας πεις ποιοι σε στήριξαν σε αυτό το πρωτάθλημα, θέλω να μου ξεχωρίσεις, αν υπάρχει κάποιος που η βοήθεια του ήταν σημαντική, αν υπάρχει ο αφανής ήρωας;
Όλοι το γνωρίζουν ότι η οικογένεια μου είναι 100% στο πλευρό μου σε αυτό που κάνω και χωρίς αυτούς τίποτα δεν θα ήταν εφικτό. Είναι πολύ σημαντικό να σε στηρίζει η οικογένεια σου, το κακό είναι ότι πολλές φορές λόγω της οικειότητας υπάρχουν εντάσεις, όπως άλλωστε σε όλες τις οικογένειες αλλά είναι μεγάλη βοήθεια για έμενα σε όλους τους τομείς, στην δουλεία, στα οικονομικά και στο θέμα χρόνου για να μπορώ να κάνω αυτά που πρέπει. Αυτός όμως που με βοήθησε περισσότερο και χωρίς να το ξέρει ήταν ο αδερφός μου ο Δημήτρης. Επειδή έτρεχε την προηγούμενη χρονιά ήταν πιο έτοιμος όταν ξεκίνησα να καβαλάω. Κάνοντας μαζί του προπόνηση προσπαθούσα να μεγαλώσω την μεταξύ μας διαφορά όλο και περισσότερο ενώ και αυτός προσπαθούσε αντίθετα να την μικρύνει. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ φέτος και νομίζω ότι βοήθησε και τον ίδιο. Φυσικά και για τους δυο μας, ο αδερφός μας ο Οδυσσέας είναι ο αφανής ήρωας που είναι από πίσω μας εδώ και χρόνια με τα πλυσίματα και γενικότερα στα πάντα και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω και τους δύο ξεχωριστά φέτος.
Κ.Π. Ποιους θέλεις να ευχαριστήσεις για αυτόν τον τίτλο;
Φυσικά την Yamaha Μοτοδυναμική, την Extra Products και τον Ιάκωβο που ήταν πάντα μαζί μου στο θέμα των αναρτήσεων της Ohlins, η Intramoto με τα ελαστικά της Pirelli, την Moto Direct για τον ρουχισμό της Alpinestars, την OKIOsunglasses, την RaffaelePizza, την Theespressionist, το Elia beachrestaurant, την FMBracing, την CROSSX, το SMCWHEELS, το Tat.too, το Α.Σ ΑΧΙΛΛΕΑΣ και την MAZDA Μανώλογλου.
