ΑΠΟΧΗ ΤΟΥ Ο.Φ.Μ.Γ. ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ MOTOCROSS 2019

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο ΟΦΜΓ συνειδητά αποφάσισε μέσω της γενικής συνέλευσης του να μην συμμετέχει σε πρωταθληματικό αγώνα για το 2019. Σεβόμενοι πρώτα από όλους τους αθλητές μας, τους εθελοντές και τα μέλη του συλλόγου αλλά και τους χορηγούς μας πήραμε την δύσκολη αυτή απόφαση ελπίζοντας να βελτιώσουμε κάτι για την επόμενη χρονιά.
Δεν κατεβήκαμε στην γενική συνέλευση της ομοσπονδίας. Δεν έχει νόημα να πούμε τα ίδια πράγματα για 5η συνεχόμενη χρονιά. Δεν μπορούμε να ζητάμε από τους αθλητές να απέχουν από τους αγώνες σαν ένδειξη διαμαρτυρίας και εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα αναλαμβάνοντας την διεξαγωγή αγώνων, τον ένα μετά τον άλλο.
Τα προβλήματα των αγώνων είναι πολλά και δεν λύνονται όλα με μία κίνηση ,ούτε σε μία μέρα. Εστιάσαμε σε κάποια από αυτά που θεωρούμε ότι είναι και τα πιο ουσιώδη.

1)Μπάχαλο με την στελέχωση των αγώνων
Μη εγκεκριμένα στελέχη καθιστούν τους αγώνες ουσιαστικά παράνομους πριν καν αρχίσουν. Διαφορετικά στελέχη σε κάθε αγώνα σημαίνει διαφορετικές αποφάσεις για την ίδια περίπτωση ανάλογα με την διάθεση (ίσως και τα συμφέροντα)του καθενός Κοροϊδεύουμε εαυτούς, τους αθλητές τους κόπους τους τα έξοδα τους τους θεατές το κράτος.

2)Επιχειρηματικότητα….
Η αμοτοε μας θεωρεί επιχειρήσεις και φυσικά όπως αρμόζει σε εμπορικές σχέσεις μεταξύ επιχειρήσεων χρεώνει… τα πάντα. Εκπαιδεύσεις στελεχών, συμμετοχές αθλητών, ασφαλιστήρια συμβόλαια αθλητών(που ποτέ δεν είδαμε), και γενικά ότι κινείται. Το μόνο που παραχωρεί ουσιαστικά είναι το λογότυπο της στην αφίσα(να μια καλή ιδέα, παράβολο χρήσης λογότυπου).

3)Οικονομικά προβλήματα σωματείων-πίστες χωράφια.
Με τους χορηγούς φανερά εξασθενημένους, τις συμμετοχές ίδιες και λιγότερες και με τα έξοδα συνεχώς να αυξάνονται, οι σύλλογοι κάποιες φορές βγαίνουν άλλες όχι με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να αναβαθμίσουν τις πίστες. Καταλήξαμε το 2019 να θεωρούμε “πισταρα” οποία πίστα διαθέτει άλματα και 2 λάστιχα για πότισμα.
Δεν είμαστε επαγγελματίες δεν βγάζουμε λεφτά από τους αγώνες. Αγαπάμε αυτό που κάνουμε και προσπαθούμε να το βελτιώνουμε χρόνο με τον χρόνο. Φτάσαμε το 2018 στην πίστα του ΟΦΜΓ να διαθέτουμε 12 μόνιμες τουαλέτες-ντουζ, πλυντήρια μοτοσυκλετών 26 θέσεων, φωτισμό και ρευματοδότηση των paddocks, Δεξαμενές νερού 80 τόνων, χιλιόμετρα γραμμών νερού και αντλίες για το πότισμα της πίστας, μόνιμους χώρους ιατρείου, γραμματείας, συμβουλίου. Και όλα αυτά μαζί με την αναγκαία συντήρηση της πίστας. Δεν θεωρούμε ότι είναι πολλά και αγωνιζόμαστε κάθε χρόνο έτσι ώστε να βλέπουν οι αθλητές και οι συνοδοί τους κάτι καινούργιο. Δεν περιμένουμε να κερδίσουμε κάτι από αυτό, νιώθουμε υποχρεωμένοι να το κάνουμε απέναντι στον κόπο και τα έξοδα των αθλητών. Είναι πραγματικά λυπηρό να διεξάγονται αγώνες σε πίστες που δεν έχουν ούτε τα μισά. Επιβεβαιωνόμαστε μετά από χρόνια ότι σκοπός της ομοσπονδίας είναι να κάνει αγώνες με το μικρότερο δυνατό κόστος για αυτή. Όπου να ναι όπως να ναι, αρκεί να μην βάλουνε το χέρι στην τσέπη.

4) Πρόγραμμα αγώνων!
Εδώ δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες. Το πρόβλημα όμως δεν είναι της ομοσπονδίας όπως πιστεύουμε. Το πρόβλημα ξεκινάει από την αβεβαιότητα και την αδυναμία των σωματείων να αναλάβουν αγώνες. Έτσι δεν είναι σε θέση να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για ένα αγώνα που θα γίνει 5-12 μήνες αργότερα. Οι κυριότεροι λόγοι: οικονομικοί και έλλειψη στελεχών…

Απαιτούμε
Δωρεάν εγκεκριμένα στελέχη, νόμιμοι αγώνες.
Ίδια στελέχη σε όλο το πανελλήνιο πρωτάθλημα η έστω δύο ομάδες βόρεια και νότια, με έξοδα τις ομοσπονδίας.
Πραγματικός έλεγχος για την ασφάλεια των πιστών τουλάχιστον μία εβδομάδα πριν τον αγώνα, με έξοδα τις ομοσπονδίας.
Επιδότηση των σωματείων που διεξάγουν τους αγώνες ίδια για όλους, όχι ανάλογα με τις γνωριμίες του καθενός. Η πληρωμή του κόστους της χρονομέτρησης θα ήταν μία καλή αρχή.

Θα χάσουμε ένα εξάμηνο η ένα χρόνο αλλά θα κερδίσουμε πολλά. Ακόμα και αν δεν πάρουμε αυτά που θέλουμε, τουλάχιστον θα έχουμε προσπαθήσει.

Φυσικά δεν είναι όλα μαύρα. Βλέπουμε τις προσπάθειες που γίνονται σε πολλούς τομείς από την ομοσπονδία και τις αναγνωρίζουμε. Δεν έχουμε κάτι προσωπικό με κανένα. Ελπίζουμε να βρούμε επιτέλους ανταπόκριση…
Δεν περιμένουμε, δεν θέλουμε απάντηση σε αυτό το δελτίο τύπου. Θεωρούμε ότι έχουμε εξαντλήσει τον διάλογο. Περιμένουμε έργα.

Αν νομίζει κάποιο σωματείο ότι αξίζει να έρθει με το μέρος μας έχουμε χώρο!