50 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ MOTOCROSS – ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΡΧΗ!

Η φετινή χρόνια αποτελεί ορόσημο για την πορεία του Ελληνικού Motocross, είναι το Ιωβηλαίο έτος στην ιστορία του αθλήματος καθώς συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από την επίσημη προκήρυξη πρωταθλήματος από την τότε αρχή του σπορ, ΕΛΠΑ. Πριν το πρώτο επίσημο Ελληνικό Πρωτάθλημα Motocross το 1972, είχε προηγηθεί ένας αγώνας επίδειξης το 1971, γνωστός ως και ο αγώνας της Αναβύσσου.

Το mxin.gr θέλοντας να τιμήσει αυτήν την ξεχωριστή επέτειο του αγαπημένου μας αθλήματος, έχει μπει στην “χρονοκάψουλα” εδώ και καιρό, για την συλλογή πληροφοριών και στοιχείων από την ιστορία του αγωνίσματος στην χώρα μας. Καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς, θα δημοσιεύουμε αφιερώματα που καταγράφουν την ιστορική διαδρομή του ελληνικού motocross, στην προσπάθεια μας να αναβιώσουμε το παρελθόν του αθλήματος. Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε όσους μας βοήθησαν στην συλλογή στοιχείων, είτε μέσω επικοινωνίας μαζί μας είτε δημοσιεύοντας πληροφορίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η πορεία όμως της αγωνιστικής μοτοσυκλέτας, χωμάτινης και μη, ξεκινάει από τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα, σε μια άκρως ρομαντική εποχή όπου οι αναβάτες έπαιρναν την μορφή ήρωα, για την τόλμη τους αλλά και την επιλογή τους απλά και μόνο να οδηγούν μοτοσυκλέτες, πόσο δε να κάνουν αγώνες με αυτές. Η δεκαετία όμως που τα πράγματα άρχισαν να ανθίζουν για την μοτοσυκλέτα στην χώρα μας ήταν αυτή του 1960. Υπήρχαν περισσότερες μοτοσυκλέτες από ποτέ αλλά και αγωνιστικές ανησυχίες, στοιχεία που οδήγησαν στην μορφή πολλών αγωνισμάτων όπως, οι αγώνες ταχύτητας σε αεροδρόμια αλλά και σιρκουί μέσα στις πόλεις, αναβάσεις και χωμάτινοι αγώνες τύπου scramble. Όπως εύκολα καταλαβαίνει κάποιος που γνωρίζει την κατάσταση στην Ελλάδα εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν τόσοι πολλοί αγωνιζόμενοι αλλά και μοτοσυκλέτες για να έχουμε το σημερινό φαινόμενο, όπου υπάρχει εξειδίκευση αναβατών σε κάθε άθλημα, και πολύ δύσκολα βλέπουμε αθλητές(πλέον) να αγωνίζονται στους ασφάλτινους και στους χωμάτινους αγώνες παράλληλα. Τότε, όλοι έτρεχαν όλα. Όσοι μπορούσαν είχαν ξεχωριστές μοτοσυκλέτες για την άσφαλτο και το χώμα αλλά οι περισσότεροι έτρεχαν με την ίδια μοτοσυκλέτα όλους τους αγώνες και πολλοί από αυτούς, συμμετείχαν σε όλες τις κατηγορίες.

Νωρίς το 1960, ήρθε στην Ελλάδα μια μόδα που είχε τις ρίζες της σε Αμερική και Ευρώπη με χωμάτινες μοτοσυκλέτες 50cc. Τουλάχιστον από το 1962 στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα Αθηνών και Θεσσαλονίκης γινόντουσαν αγώνες με αυτές τις μοτοσυκλέτες σε χωμάτινες κυκλικές διαδρομές. Αυτοί οι αγώνες ήταν πολύ κοντά στην έννοια των αγώνων scramble που αναφερόμαστε σήμερα. Σιγά σιγά άρχισε να διαφοροποιείται και να μετονομάζεται σε motocross ενώ παγκοσμίως το motocross είχε εδραιωθεί από την FIM, με το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα των 500cc, πίσω στο 1952. Άλλωστε δεν είναι μόνο το motocross που ξεκίνησε με διαφορετική ονομασία στην χωμάτινη μοτοσυκλέτα. Ο μεγάλος διεθνής αγώνας που χαρακτηρίζουμε σήμερα ως οι Ολυμπιακοί Αγώνες της χωμάτινης μοτοσυκλέτας, το International Six Days of Enduro ξεκίνησε με την ονομασία International Six Days Trials πίσω στο μακρινό 1913. Η έντονη φλόγα και το πάθος που διακατείχε τους αναβάτες της αγωνιστικής μοτοσυκλέτας την δεκαετία του ’60 μαζί με την αγάπη και το ενδιαφέρον του κόσμου για τους δύο τροχούς, ήταν η μαγιά και οι βάσεις για να ξεκινήσουν τα εθνικά πρωταθλήματα στις αρχές της δεκαετίας του 1970.

Η επιθυμία όλων, ήταν οι διάσπαρτοι αγώνες motocross που γινόντουσαν ανά την Ελλάδα να αποκτήσουν ένα μεγαλύτερο χαρακτήρα και να πραγματοποιηθεί ένα εθνικό πρωτάθλημα motocross. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειαζόταν να πραγματοποιηθεί ένας αγώνας επίδειξης όπου η Ε.Λ.Π.Α. ως αρχή του σπορ θα αξιολογούσε το ενδιαφέρον των αναβατών ανά την Ελλάδα για να αποφασίσει την διοργάνωση του πρώτου Ελληνικού Πρωταθλήματος Motocross. Έτσι στις 15 Αυγούστου 1971 στην περιοχή της Αναβύσσου Αττικής και συγκεκριμένα στο Μαύρο Λιθάρι της Σαρωνίδας το ελληνικό motocross της εποχής, έδειξε την δύναμη του με συμμετοχές από πολλές περιοχές της Ελλάδας πραγματοποιώντας αγώνες δύο κατηγοριών. Η πρώτη κατηγορία αφορούσε κυβισμούς από 150cc έως 200cc ενώ η δεύτερη από 200cc έως 250cc.

Αυτός ο πρώτος “επίσημος” αγώνας του ελληνικού motocross ήταν μια πρωτοβουλία του περιοδικού της εποχής “4 ΤΡΟΧΟΙ” που βοήθησε όχι μόνο σαν χορηγός επικοινωνίας αλλά και σε πρακτικότερα ζητήματα στο στήσιμο του αγώνα. Χορηγός της προσπάθειας ήταν η Pirelli Hellas Α.Ε. ενώ τον αγώνα επίβλεπε η Ε.Λ.Π.Α. η οποία διέθεσε και τα χρονόμετρα του αγώνα. Στην προσπάθεια συνέβαλε και η κοινότητα της Αναβύσσου παρέχοντας υλικά για την ομαλότερη διεξαγωγή του. Βέβαια για να γίνει όλο αυτό πραγματικότητα, υπήρχαν όπως πάντα και αναβάτες που συνέβαλλαν στην σχεδίαση της διαδρομής, με τους Μιλτιάδη Κατρίνη, Γιάννη και Ευάγγελο Τόγελο αλλά και του Παναγιώτης Αποστόλου από την Θεσσαλονίκη να στήνουν την πίστα του πρώτου αγώνα στην ιστορία του ελληνικού motocross. Τον αγώνα πήραν ζεστά και οι αντιπροσωπείες μοτοσυκλετών φέρνοντας ειδικά μοντέλα για τον αγώνα με την MZ να έχει τρεις μοτοσυκλέτες, την Yamaha τρεις, την Kawasaki δύο, η MV Agusta επίσης δύο ενώ συμμετείχαν οι Jawa/CZ, Bultaco Pursang και Bultaco Sherpa. Η Kawasaki μάλιστα έβαλε και ένα ξεχωριστό έπαθλο για τον αναβάτη που θα πετύχαινε τον ταχύτερο γύρο στον αγώνα, έπαθλο που κέρδισε ο Αλέξανδρος Τσατσαρώνης με Yamaha DT250. Οι συμμετοχές άγγιξαν τις 19(δεν κατάφεραν να αγωνιστούν όλοι) αλλά θα μπορούσαν να είναι περισσότερες καθώς αρκετές εταιρείες δεν μπόρεσαν να φέρουν έγκαιρα μοτοσυκλέτες ενώ υπήρχε και πρόβλημα στην διάθεση των χωμάτινων ελαστικών, που έκανε αδύνατη την συμμετοχή αρκετών αναβατών που ήθελαν να συμμετάσχουν.

Ο αγώνας της κατηγορίας 150cc – 200cc
Οι συμμετοχές στην κατηγορία ήταν πέντε με τους Φώτη Λέκκα(Kawasaki), Κώστα Kαποτά(MV Agusta), Σωτήρη Στεφανόπουλο(Bultaco Sherpa), Θεοφάνη Ψιμάτικα(Kawasaki) και Ευθύμιο Τόγελο(MX Agusta). Δυστυχώς από τα δοκιμαστικά οι Καποτάς και Στεφανόπουλος αντιμετώπισαν προβλήματα με τις μοτοσυκλέτες τους και δεν κατάφεραν να συμμετάσχουν στον αγώνα. Ταχύτερος στην κατηγορία και πρωτοπόρος του αγώνα ήταν από την αρχή ο Λέκκας όμως στον όγδοο γύρο αντιμετώπισε πρόβλημα με την μοτοσυκλέτα του και εγκατέλειψε τον αγώνα. Έτσι νικητής της κατηγορίας αναδείχτηκε ο Ψιμάτικας με δεύτερο τον Ε.Τόγελο ο οποίος αντικατέστησε τον αδελφό του Γιάννη που τραυματίστηκε πριν τον αγώνα.

Αποτελέσματα κατηγορίας 150cc – 200cc Αναβύσσου
1. Θ.Ψιμάτικας(Kawasaki 175) – 15 γύροι / ταχ. γύρ. 1.20’8
2. Ε.Τόγελος(MV Agusta 150) – 12 γύροι / ταχ. γύρ. 1.36’2
3. Φ.Λέκκας(Kawasaki 175) – 8 γύροι / ταχ. γύρ. 1.07’8

Ο αγώνας της κατηγορίας 200cc – 250cc
Στην μεγάλη κατηγορία οι συμμετοχές ήταν οχτώ και όλοι οι συμμετέχοντες κατάφεραν να τερματίσουν στον αγώνα. Από τα δοκιμαστικά ο Μιλτιάδης Κατρίνης έδειξε ότι ήταν ο ταχύτερος αλλά μια πτώση τον επηρέασε στους κυριακάτικους αγώνες. Εκεί ο Αλέξανδρος Τσατσαρώνης(Yamaha DT250) ήταν ταχύτητος αλλά και σταθερά γρήγορος επικρατώντας τελικά του Ευαγγέλου Ηλιόπουλου(Yamaha DT250) και του Μιλτιάδη Κατρίνη(Jawa/CZ 250) που συμπλήρωσαν το βάθρο.

Αποτελέσματα κατηγορίας 200cc – 250cc Αναβύσσου

1. Α.Τσατσαρώνης(Yamaha DT250) – 15 γύροι / ταχ. γύρ. 1.07’1
2. Ε. Ηλιόπουλος(Yamaha DT250) – 15 γύροι / ταχ. γύρ. 1.07’7
3. Μ.Κατρίνης(Jawa/CZ 250) – 15 γύροι / ταχ. γύρ. 1.10’9
4. Π.Αποστόλου(Bultaco Pursang 250) – 14 γύροι / ταχ. γυρ. 1.13’9
5. Κ.Στεφανής(ΜΖ 250) – 13 γύροι / ταχ. γύρ. 1.11’2
6. Σ.Στεφανόπουλος(ΜΖ 250) – 13 γύροι / ταχ. γύρ. 1.15’8
7. “Γκρέκο”(Kawasaki 350) – 11 γύροι / ταχ. γύρ. 1.30’3
8. Β.Γουρουνάς(ΜΖ 250) – 9 γύροι / ταχ. γύρ. 1.09’8

Κάπως έτσι εξελίχθηκε ο πρώτος αγώνας του ελληνικού motocross και για να δώσουμε μια γενικότερη εικόνα εκείνης της εποχής των πρώτων βημάτων του αθλήματος στην χώρα μας, θα αναφέρουμε ότι η εκκίνηση και ο τερματισμός καθορίζονταν με την πτώση σημαίας, τα σκέλη κάθε κατηγορίας γινόντουσαν σε άμεση σχέση με τα δοκιμαστικά του αγώνα, η διάρκεια των αγώνων ήταν με γύρους και τα αποτελέσματα έβγαιναν συνάρτηση γύρων και συνολικού χρόνου των αναβατών από κάθε σκέλος. Σήμερα μας φαίνεται λίγο μπερδεμένη εκείνη η πρώιμη εποχή, αλλά θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα στα επόμενα άρθρα των 50 Χρόνων του Ελληνικού Motocross.

Ευχαριστούμε τον Θοδωρή Λεψινιώτη για την διάθεση του προσωπικού του αρχείου.