Συνέντευξη Δημήτρη Κοντολέτα

To 2012 o Δημήτρης Κοντολέτας κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στην κατηγορία ΜΧ2 στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Motocross, ένας τίτλος που ήρθε μετά από πολλές δυσκολίες σε μια χρονιά που επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις για την κατηγορία. Ο ίδιος μας μίλησε για την φετινή χρονιά, από τους τραυματισμούς του, τον συναγωνισμό που συνάντησε στο δρόμο του για την κατάκτηση του πρωταθλήματος μέχρι και την συμμετοχή του στην Εθνική Ομάδα MXDN.

Δημήτρη η χρονιά του 2012 για εσένα είχε ξεκινήσει από το 2011. Δύο σοβαροί τραυματισμοί σε ακολούθησαν και την επόμενη χρονιά. Θέλεις να πεις λίγα λόγια για αυτούς, πόσο σε επηρέασαν;
Ναι, το 2011 είχα δύο σοβαρούς τραυματισμούς, έναν στον αγώνα του Άργους για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στη αρχή της σεζόν  και έναν μετά στο Athens Supercross. Αναγκάστηκα να κάνω δύο χειρουργεία που με κράτησαν πολύ πίσω από πλευράς απόδοσης. Στον αγώνα του Άργους βρισκόμουνα σε ένα καλό επίπεδο αλλά δυστυχώς οι δύο τραυματισμοί με ταλαιπώρησαν πάρα πολύ μέχρι και τα μέσα του 2012. Κανονικά δεν θα έπρεπε να συμμετέχω στο πρωτάθλημα γιατί οι γιατροί μου δεν μου επέτρεπαν να οδηγήσω μοτοσυκλέτα μέχρι τον Ιούνιο. Όμως σιγά σιγά δούλεψα όσο μπορούσα και κατάφερα να ξεκινήσω να οδηγώ μοτοσυκλέτα στα μέσα Φεβρουαρίου.

Πόσο δύσκολο ήταν να επιστρέψεις από τόσο δύσκολους τραυματισμούς και μάλιστα να αγωνίζεσαι ενώ οι γιατροί σου δεν σου το επέτρεπαν;
Ήταν δύσκολο γιατί ήξερα ότι πρέπει να το προσπαθήσω και μόνος μου. Μου έλεγαν ότι δεν πρέπει να περπατήσω η να οδηγήσω αλλά εγώ έπρεπε να προσπαθήσω. Στην αρχή δεν μπορούσα να περπατήσω και μετά να οδηγήσω, πονούσα σε όλη αυτήν την διαδικασία. Μέχρι και τους πρώτους αγώνες είχα πόνους στις βίδες και στις κλειδώσεις αλλά δεν σταμάτησα να προσπαθώ. Δούλευα πάντα σκληρά και ήθελα τον τίτλο της ΜΧ2 από το 2011.

Ήταν τόσο μεγάλο το κίνητρο του τίτλου;
Ναι βέβαια. Ήθελα πολύ αυτόν τον τίτλο και είχα δουλέψει πολύ για αυτό ειδικά το 2011. Δεν μου έκατσε το 2011 και είπα το 2012 θα μπω και ότι γίνει.

Αγκαλιά με τον τίτλο της ΜΧ2 2012.

Στο ξεκίνημα της αγωνιστικής χρονιάς του 2012 είχαμε δύο εκπλήξεις. Η πρώτη ήταν η μη συμμετοχή του πρωταθλητή Σπύρου Κοσμά και η δεύτερη, η άνοδος του Παναγιώτη Παπίλα που στην συνέχεια έγινε και άμεσος αντίπαλος σου για τον τίτλο. Πως είδες αυτά τα δύο γεγονότα;
Για την μη συμμετοχή του Κοσμά θα πω ότι δεν είναι καλό για το άθλημα να μην συμμετέχουν οι καλοί οδηγοί. Οι εταιρίες πρέπει να βοηθάνε για να υπάρχει πάντα συναγωνισμός. Τώρα για τον Παπίλα δεν ξέρω τι φαινόταν από έξω αλλά εγώ είχα πάντα τον έλεγχο, ήξερα πάντα τι πρέπει να κάνω και τερμάτιζα στις θέσεις που ήθελα. Σίγουρα δεν ήμουν σε καμία φάση του πρωταθλήματος στην φυσική κατάσταση που βρισκόμουνα το 2011,σε κάθε πίστα που πηγαίναμε γύριζα ένα με ενάμιση δευτερόλεπτο πάνω. Ήξερα ότι μπορούσα να πάρω τον τίτλο και έκανα πάντα αυτό που χρειαζόταν για να τον κατακτήσω, τίποτα παραπάνω.

Ο Δ.Κοντολέτας #92 και ο Π.Παπίλας #22 έδωσαν δυνατές μάχες ολόκληρη την χρονιά για τον τίτλο της ΜΧ2.

Υπήρξε και ένα θέμα στον αγώνα του Άργους με προσπεράσεις σε καθεστώς κίτρινης σημαίας, θέλεις να μας πεις τι έγινε τότε;
Σε μια στροφή υπήρχαν δύο κινούμενες σημαίες αν θυμάμαι καλά, ο Παπίλας με προσπέρασε ενώ από όσο ξέρουμε αυτό απαγορεύετε. Συμβαίνουν αυτά στους αγώνες.

Ακούστηκε τότε ότι και εσύ είχες πηδήξει ένα άλμα σε εκείνον τον αγώνα με κινούμενη σημαία. 
Αυτό δεν μπορώ να στο πω σίγουρα γιατί δεν το θυμάμαι καλά. Σίγουρα όμως μετά τους τραυματισμούς μου δεν θα το διακινδύνευα, ίσως να υπήρχε κίτρινη σημαία και ο κριτής να μας έδειχνε από που να περάσουμε, μόνο τότε θα το πηδούσα.

Προς το τέλος του πρωταθλήματος συμμετείχαν και αρκετοί οδηγοί από την Βουλγαρία που κέρδισαν μερικά σκέλη. Πολλοί είπαν ότι θα έπρεπε ως πρωτοπόρος της βαθμολογίας να μην τους αφήσεις δεδομένου ότι όλοι καταλάβαιναν ότι δεν ήθελες να ρισκάρεις.
Δεν ήμουν στην κατάσταση που θα ήθελα, δεν είχα να αποδείξω κάτι, ερχόμουν από τραυματισμό και προσπαθούσα να πάρω το πρωτάθλημα. Έπρεπε να πάρω αυτό που ήθελα εγώ και όχι αυτό που ήθελαν οι άλλοι. Την καινούργια χρονιά που θα μπορώ να δουλέψω κανονικά και θα μπορώ να φτάσω στο επίπεδο που ξέρω θα δούμε που βρίσκομαι εγώ και που βρίσκονται οι άλλοι και φυσικά να είμαστε όλοι καλά πάνω από όλα, χωρίς τραυματισμούς.

Το 2012 εκτός από τους βούλγαρους οδηγούς υπήρχαν και κάποιοι Έλληνες οδηγοί όπως ο Γιώργος Αρβανίτης και ο Μανώλης Κρητικός που κέρδισαν σκέλη. Περιμένεις από αυτούς τους οδηγούς συναγωνισμό την νέα χρονιά;
Είναι και οι δύο καλοί οδηγοί, ο Κρητικός έχει μια ανοδική πορεία αλλά δεν είναι τόσο μαχητικός ακόμα και ο Αρβανίτης έδειξε ότι είναι πάρα πολύ γρήγορος. Όμως θα σου ξαναπώ ότι κι εγώ δεν ήμουν στο 100% για να έχω ένα σωστό μέτρο σύγκρισης. Φυσικά την νέα χρονιά περιμένω από όλους συναγωνισμό και ξέρω ότι όλοι θα είναι έτοιμοι.

Φέτος το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα επέστρεψε και πάλι με έναν διοργανωτή αυτήν την φορά την ΑΜΟΤΟΕ. Πως είδες το πρωτάθλημα από πλευράς οργάνωσης; 
Πιστεύω ότι το φετινό πρωτάθλημα ήταν ένα από τα καλύτερα που έχουν γίνει. Ο συναγωνισμός ήταν έντονος σε όλες τις κατηγορίες οι συμμετοχές ήταν σε καλά επίπεδα και οι οργανωτές έκαναν καλή δουλεία σε κάθε πίστα. Υπήρχαν βέβαια και μερικά προβλήματα αλλού με σκόνη και αλλού με λάσπη αλλά motocross κάνουμε και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό, θα συμβαίνει.

Θα ήθελες κάτι να αλλάξει την νέα χρονιά στους αγώνες ή κάτι που δεν σου άρεσε;
Από ότι ακούω την νέα χρονιά στο παγκόσμιο τα σκέλη της ΜΧ1 και ΜΧ2 θα γίνονται μαζί σε κάποιους αγώνες. Νομίζω ότι είναι καλή ιδέα να γίνει κάτι τέτοιο και εδώ στο δικό μας πρωτάθλημα. Είναι μια ευκαιρία όλοι οι καλοί οδηγοί να συναγωνιστούν μεταξύ τους για να ανεβάσουν το επίπεδο τους. Θα είναι όμως δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο στην χώρα μας γιατί οι περισσότεροι κοιτάζουν να πάρουν το κύπελλο και όχι να γίνουν καλύτεροι οδηγοί, εμένα πάντως θα μου άρεσε.

Στην αρχή του δεύτερου μισού του πρωταθλήματος συμμετείχες για πρώτη φορά στην ελληνική ομάδα του MXDN. Πως τα είδες τα πράγματα στο αμμώδες Lommel μια και εσύ ζεις και προπονείσαι στην άμμο; 
Το Lommel είναι μια από τις πιο δύσκολες πίστες του κόσμου αν και έχει άμμο όπως στο σπίτι μου στην Ζαχάρω, είναι τελείως διαφορετικά. Αν και ξέρω τι πρέπει να κάνω στην άμμο, εκεί ήταν πραγματικά πολύ δύσκολα. Το επίπεδο του συναγωνισμού ήταν πάρα πολύ υψηλό και έκανε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα μέσα στην πίστα.

Μετέπειτα πήγατε με την ομάδα στην Ουκρανία για το Ευρωπαϊκό MX των Εθνών. Θυμάμαι ότι γυρίσατε απογοητευμένοι από εκείνον τον αγώνα, θέλεις να μας πεις γιατί;
Είχαμε στόχο να τερματίσουμε μέσα στην πρώτη δεκάδα σε εκείνο τον αγώνα αλλά κανένας μας δεν βρέθηκε σε καλή μέρα. Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να φέρουμε ένα καλό αποτέλεσμα γιατί ο συναγωνισμός ήταν κοντά. Δεν είχαμε μεγάλες διαφορές όπως στο Lommel. Ξέραμε ότι μπορούσαμε να πάμε καλύτερα και για αυτό δεν είμαστε ικανοποιημένοι.

Ο Δ.Κοντολέτας #98 μέλος της Εθνικής Ομάδας MXDN 2012 με τους Π.Κουζής αριστερά και Γ.Ηλιόπουλο δεξιά.

Ειδικά για αυτούς τους αγώνες πιστεύεις ότι θα πρέπει να προετοιμάζεται καλύτερα η ομάδα;
Πιστεύω ότι η ομάδα για αυτούς τους αγώνες θα πρέπει να βγαίνει από τις αρχές του καλοκαιριού ώστε να μπορούν να κάνουν οι οδηγοί μαζί  μια προετοιμασία για να ανεβάσουν το επίπεδο τους και να δέσουν σαν ομάδα.Είναι σημαντικό σε αυτούς τους αγώνες να προσπαθούν οι οδηγοί να  πάνε καλά σαν ομάδα και να μην κοιτάει ο καθένας την προσωπική του απόδοση.

Βρισκόμαστε στο Athens Supercross, αν και όλοι καταλαβαίνουν γιατί δεν τρέχεις, θα ήθελα να μας το πεις εσύ.
Όχι, δεν είναι ότι φοβάμαι λόγω του περσινού τραυματισμού. Δεν έχω πρόβλημα θα έτρεχα και πιστεύω ότι θα μου έκανε και καλό στην ψυχολογία, θα με βοηθούσε να ξεπεράσω όποιες κακές σκέψεις από την περσινή σεζόν. Έπρεπε όμως να ξεκουραστώ, το συζήτησα με τους γιατρούς μου, τους μηχανικούς μου και την οικογένεια μου και αποφασίσαμε ότι θέλουμε ξεκούραση γιατί ερχόμαστε από δύο δύσκολες χρονιές. Η προετοιμασία για κάτι τέτοιο είναι δύσκολη γιατί δεν τρέχουμε συχνά τέτοιους αγώνες στην Ελλάδα και για να τρέξεις θέλει ειδική προετοιμασία.

Το 2013 θα υπάρχει κάποια αλλαγή ή κάτι νέο σε εσένα και την ομάδα σου;
Αυτήν την περίοδο ακόμα συζητάω για την νέα χρονιά, δεν ξέρω κάτι σίγουρο να σου πω.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για την νέα χρονιά;
Την νέα χρονιά ο πρώτος μου στόχος είναι να πάρω το πρωτάθλημα της ΜΧ2 ξανά και να αγωνιστώ σε μερικούς αγώνες του εξωτερικού. Θα προσπαθήσω να κάνω μερικούς αγώνες στην γειτονική Ιταλία ανάλογα βέβαια και με τα οικονομικά πως θα είναι εκείνη την περίοδο.

Ποιους θα ήθελες να ευχαριστήσεις για την κατάκτηση του τίτλου;
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την YAMAHA – ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ και τον Γιάννη Μυτιλινάκη, την MICHELIN και κύριο Ντίνο Πετρή, τα λάδια ERG και τον Δημήτρη Δριβάκο, την εταιρεία Master VANS, OAKLEY ,HURLEY, τον Δημήτρη Μητρόπουλο και το MOTO BIKE RACING, τον Γιώργο Παπασταύρου, τον Σταύρο Γεωργακόπουλο για την βοήθεια του με τις αναρτήσεις, τους μηχανικούς μου Σωτήρη Χρονόπουλο (Αθήνα) και Γιάννη Σάσσαλο(Ζαχάρω) για την μεγάλη τους βοήθεια, το BARCODE CLUB ,τον κύριο Δημήτρη Κουζή, το Δίκυκλο Σπυρόπουλος, την οικογένεια μου  και τους φίλους μου.